τραβηχτικός

και τραβηκτικός, -ή, ό, Ν [τραβηχτός]

1. αυτός που τραβάει, που προσελκύει το ενδιαφέρον (α. «τραβηχτικός άντρας» β. «τραβηχτική γυναίκα»)

2. το θηλ. ως ουσ. η τραβηκτική

η συναλλαγματική

3. φρ. α) «τραβηκτικά δικαιώματα» — τα δικαιώματα τμηματικής ανάληψης ενός ποσού από έναν πιστωτικό οργανισμό τού εσωτερικού ή τού εξωτερικού

β) «ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα»

(οικον.) μέσο για τη διευκόλυνση τών διεθνών πληρωμών που καθιέρωσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

γ) «τραβηκτική πιστωτική επιστολή» — επιστολή την οποία απευθύνει προς την τράπεζα ο κάτοχος πιστωτικής επιστολής και με την οποία πληροφορεί την τράπεζα ότι προτίθεται να κάνει τμηματικές αναλήψεις τού δανείου που τού έχει εγκριθεί.